مقدمه:
دانشگاهها و مراکز آموزش عالی در کشورها، هسته اصلی تولید علم و دانش هستند که با تربیت نیروهای کاردان و متخصص و پژوهشگر بر روند توسعه، تولید و افزایش توانمندیهای جامعه تاثیر می گذارند. شرط توسعه پایدار و همه جانبه در هر کشور، در تمام عرصه های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی استفاده از توان علمی صاحبان اندیشه و دانش است. در کشور ما در اکثر سازمان ها، موسسات و دستگاههای اجرایی و صنایع کمتر از الگوهای علمی و نوین جهت انجام امور برنامه ریزی، تولید و فن آوری استفاده می شود، لذا این امر موجب کاهش بهروه وری گردیده، هزینه های زیادی را به سازمان های مربوطه و نهایتا" اقتصاد کشور تحمیل نموده و کشور را با چالش های جدی روبرو می سازد. یکی از اقدامات مهم و اساسی، فراهم نمودن ارتباط تنگاتنگ بین مراکز آموزش عالی و دانشگاهی با صنایع و دستگاههای اجرایی، سازمان ها و موسسات دولتی و غیر دولتی است. این ارتباط منجر به عرضه اندیشه ها و ایده های جدید، به صنایع و موسسات گردیده و علاوه بر شکوفایی استعدادها و خلاقیت های دانش پژوهان و دانشجویان، موجب ارتقاء علمی و عملی در بخش صنعت کشور و بهبود کیفیت در سازمان ها و موسسات خواهد شد. بدیهی است در راستای تحقق این هدف، چالش هایی وجود خواهد داشت که از جمله می توان به عدم تجربه کافی دانش پژوهان و دانشجویان جوان در محیط های عملی و نداشتن تجربه قابل قبول صاحبان صنایع و سازمان ها از مراکز آکادمیک اشاره نمود. در مراکز آموزش های وابسته به وزارت علوم و فن آوری مرکز ارتباط با صنعت وجود دارد، در هر دانشگاه دفتری به این نام دایر می باشد. این تشکیلات کاملا" منسجم و قانونمند می باشد. اما در وزارت بهداشت و درمان وآموزش پزشکی این مجموعه نو پا بوده و اخیرا" دفتری تحت عنوان "دفتر ارتباط با صنعت "(Industrial Relation office:IRO در مرکز ملی پژوهش های علوم پزشکی کشور دایر شده است. یکی از برنامه های آتی این مرکز راه اندازی دفتر ارتباط با صنعت در دانشگاههای علوم پزشکی کشور است.